Kjenner at kropp og sinn er utmatta! Veit liksom ikkje om eg skal tørre å håpe på at det går bra denne gongen... Kanskje det er ein slags forsvarsmekanisme mot å bli såra. Eg veit ikkje... Eg er sliten og vil "ha det overstått"! Går rundt med klump i halsen heile tida, og kan nesten ikkje svare når folk spør meg korleis det går, uten å få tårer i auene. Det tar på dette her...