Isthabeth
Forumet er livet
Jeg liker dette lille eventyret så godt[:D] Før så syntes jeg myrsnipe var et negativt ladet uttrykk, nå synes jeg det er en glede at vi er slik skapt at vi synes best om våre egne.
Kvar synest best om sine barn
Det var ein gong ein skyttar som var ute i skogen; så møtte han myrsnipa.
"Kjære vene, skyt ikkje barna mine!" sa myrsnipa.
"Kva er det for nokon som er barna dine då?" spurde skyttaren.
"Dei vakraste barn som i skogen går, er mine!" svara snipa.
"Eg får vel ikkje skyte dei då," sa skyttaren.
Men då han kom tilbake, hadde han i handa eit heilt knippe myrsniper som han hadde skote.
"Au, også! Korfor skaut du barna mine likevel då!" sa snipa.
"Var det barna dine dette?" spurde skyttaren - "Eg skaut dei styggaste eg fann, eg."
"Å ja!" svara snipa, "Veit du ikkje at kvar synest best om sine barn?"
Kvar synest best om sine barn
Det var ein gong ein skyttar som var ute i skogen; så møtte han myrsnipa.
"Kjære vene, skyt ikkje barna mine!" sa myrsnipa.
"Kva er det for nokon som er barna dine då?" spurde skyttaren.
"Dei vakraste barn som i skogen går, er mine!" svara snipa.
"Eg får vel ikkje skyte dei då," sa skyttaren.
Men då han kom tilbake, hadde han i handa eit heilt knippe myrsniper som han hadde skote.
"Au, også! Korfor skaut du barna mine likevel då!" sa snipa.
"Var det barna dine dette?" spurde skyttaren - "Eg skaut dei styggaste eg fann, eg."
"Å ja!" svara snipa, "Veit du ikkje at kvar synest best om sine barn?"
