Friluftsalven
Andre møte med forumet
Hei, eg vekt ikkje heilt hvordan eg skal bruke den siden men eg trur eg skriver på rette plass
vil starte med å beklage Norsken min dersom eg kommer frå Island og er ikkje så flink til å skrive på Norsk, men eg er gift med ein norsk mann og har me vore sammen i snart 11 år.
Eg trur det nesten ikkje at eg er kommet 12 uker nå! Dei siste vekene har vore så engstelige for meg! Fordi me har prøvd å bli gravide i 7 år!! Første hjelpen me fik var 1 år med hormonbehandlinger men det blei ingen ting ut av da og så blei da 2 ganger med prøverørs hjelp men fosteret ville ikkje festa seg, då hadde me egentli rett på 1 forsøk til med hjelp frå statten men etter 2 forsøke blei eg litt skremte fordi eg fik åverhormonreaksjon og det gjore ekstremt vondt! Samtidig var allt detta blitt for masse for meg så me tenkte å ta ein liten pause og så prøva igjen, men eg følte meg aldri klar til å prøva igjen, så da gjik da et par år eg blei veldig deprimerte og detta har ikkje vore lett for oss men så vsr det nåke som gjore litt vondt der heilt nere og eg går til legen for å sjekka urinveisinfeksjon eller blerebetenelse eller nåke, men dei var jo heil fine, så eg tenkte ikkje meir på da, men så hadde eg ikkje kjøpt ein einaste graviditetstest på 2 år, og me var ute og gjore litt julehandel i oktober, men eg stopte foran aboteke og hadde berra ein rar følelse og tenkte kansje eg skal kjøpe ein liten test. Eg var så sikker st den blei ikkje positive st eg tok meg ein liten hjemmelaga
Mojito drikk kvelden før eg tenkte å ta teste.. Som viste seg å ikkje vere så smart! For den var jo positive! Eg satt der på doen grytidlig kl halv 6 søndagsmorgen og begynte å skjelva.. Eg var så redd at kansje det var alkoholen som gjore at det viste positivt så eg tok å googla litt mens eg ventet fullt ut alle minutane som testen sier du skal vente, men teste viste ikkje nåken svak strek, men ein klar tydelig strek nr 2! Eg tok testen og gjik opp å vekte mannen minn og sa sett deg opp ta på deg brillene og sjå! Hehe det utrykke på ansikte hans eg kann leva på da lenge, der låg me i senga og både grein og ledde av glede!❤️. Og nå er det 12 uker og me har termin 22 juli. Eg føler meg virkelig klar for denne nye rollen som blir min men samtidig et litte nervøsitet som alle sier er normalt. Me skal på voras 2 ultralyd nå på mandag og den kvir eg meg sont for! Eg er så redde at kansje hjerta ikkje slår eller at barnet er ikkje friskt! Men eg prøver å sende alle gode tanker og ønsker ut i universe og håper å få dei tilbake på mandag! Eg vil gratulere alle dere ( mothers to be ) og ønske dåke masse lykke til veien vidare i svangerskape og livet!
vil starte med å beklage Norsken min dersom eg kommer frå Island og er ikkje så flink til å skrive på Norsk, men eg er gift med ein norsk mann og har me vore sammen i snart 11 år. Eg trur det nesten ikkje at eg er kommet 12 uker nå! Dei siste vekene har vore så engstelige for meg! Fordi me har prøvd å bli gravide i 7 år!! Første hjelpen me fik var 1 år med hormonbehandlinger men det blei ingen ting ut av da og så blei da 2 ganger med prøverørs hjelp men fosteret ville ikkje festa seg, då hadde me egentli rett på 1 forsøk til med hjelp frå statten men etter 2 forsøke blei eg litt skremte fordi eg fik åverhormonreaksjon og det gjore ekstremt vondt! Samtidig var allt detta blitt for masse for meg
så me tenkte å ta ein liten pause og så prøva igjen, men eg følte meg aldri klar til å prøva igjen, så da gjik da et par år eg blei veldig deprimerte og detta har ikkje vore lett for oss men så vsr det nåke som gjore litt vondt der heilt nere og eg går til legen for å sjekka urinveisinfeksjon eller blerebetenelse eller nåke, men dei var jo heil fine, så eg tenkte ikkje meir på da, men så hadde eg ikkje kjøpt ein einaste graviditetstest på 2 år, og me var ute og gjore litt julehandel i oktober, men eg stopte foran aboteke og hadde berra ein rar følelse og tenkte kansje eg skal kjøpe ein liten test. Eg var så sikker st den blei ikkje positive st eg tok meg ein liten hjemmelagaMojito drikk kvelden før eg tenkte å ta teste.. Som viste seg å ikkje vere så smart! For den var jo positive! Eg satt der på doen grytidlig kl halv 6 søndagsmorgen og begynte å skjelva.. Eg var så redd at kansje det var alkoholen som gjore at det viste positivt så eg tok å googla litt mens eg ventet fullt ut alle minutane som testen sier du skal vente, men teste viste ikkje nåken svak strek, men ein klar tydelig strek nr 2! Eg tok testen og gjik opp å vekte mannen minn og sa sett deg opp ta på deg brillene og sjå! Hehe det utrykke på ansikte hans eg kann leva på da lenge, der låg me i senga og både grein og ledde av glede!❤️. Og nå er det 12 uker og me har termin 22 juli. Eg føler meg virkelig klar for denne nye rollen som blir min men samtidig et litte nervøsitet som alle sier er normalt. Me skal på voras 2 ultralyd nå på mandag og den kvir eg meg sont for! Eg er så redde at kansje hjerta ikkje slår eller at barnet er ikkje friskt! Men eg prøver å sende alle gode tanker og ønsker ut i universe og håper å få dei tilbake på mandag
! Eg vil gratulere alle dere ( mothers to be ) og ønske dåke masse lykke til veien vidare i svangerskape og livet!
